دیر زمانیست که حیران توام . . .

و در رگ های زندگی من خون عشق تو جریان دارد ،

می خواهم تا با تمام وجود

چار دیواری درون سینه ام را وقف خاطرات تو کنم . . .

چه آتشی به پا کرده ای در وجود من !

من ، دیوانه ی رقص شعله های عشق توام . . .

و در اوج رویا پردازی های عاشقانه ام ،


غرق شده ام در عمیق ترین نقطه ی اقیانوس ِ چشم های تو !


داشتنت بزرگ ترین آرزوی من از نفس کشیدن است ،


و ایمان دارم . . .


به آمدن روزی که دانه های نگاه مهربان ِ تو ،


در دشت مردمک های چشم من رشد میکنند . . .


تو آسمانی ترین عشق زمینی منی !


و آنقدر بهانه برای دلبستگی در وجودت داری ،


که بارها و بارها شک کرده ام به زمینی بودنت. . . !


همیشه به خودم می گویم : تو یک انسان نیستی !


تو یک پدیده ای ، پدیده ای منحصر به فرد . . .